zaterdag 19 september 2015

Deerhunter, "Breaker" -- Track Review

Deerhunter, "Breaker"
Fading Frontier
Indie Rock, Neo-Psychedelia







Op 16 oktober verwelkomt de wereld een nieuw Deerhunter album dat als doopnaam Fading Frontier meegekregen heeft. Die aankondiging kwam er een tijd geleden samen met een single genaamd “Snakeskin”, een stuk Indie Rock met wat Funk erbij gesmeten. Het nummer klonk als een Deerhunter lied met alle kenmerken die normaal van dienst zijn, zoals Bradford Cox’ herkenbare stemgeluid en geweldige meeslepende gitaar melodieën verstopt onder een hoop reverb, maar dan in een frisser jasje gestopt dat meer dan ooit tevoren als Psychedelic Pop klinkt.

En nu is er een tweede single, met bijhorende muziekvideo, genaamd “Breaker”. Voor het eerst zingen zowel Cox als Lockett Pundt, in een (approximatie van een) duet. De track klinkt dromerig, met zwevende boventonen die de gitaarpartijen goed complimenteren. De drums en bas leveren sterk werk: vooral de bas heeft hier een goed geluid—iets tussen vol en dof, maar niet vlak. Af en toe hoor je in de hogere registers een paar noten vallen als sneeuwvlokjes. Het klinkt goed en héél fris. Het refrein boort zich langzaam in je geheugen binnen, en het zal daar waarschijnlijk nog een lange tijd genest zijn. Dat geluid, en de open melodieën zorgen ervoor dat dit nummer gaat schitteren. Op dat vlak klinkt dit nummer meer in de stijl van wat een band als Wild Nothing bij elkaar zou schrijven.

Het is opvallend hoe sterk het Pop geluid bij dit nummer naar boven komt, net als bij “Snakeskin”. Het klinkt als een zorgeloos en blij lied met een doordrijvend ritme. Een stijlverandering, dus, tegenover het geweldige Halcyon Digest (2010) en Monomania (2013). De lyrics geven echter een ander verhaal. Cox heeft duidelijk zijn perceptie van de werkelijkheid aangepast nadat hij kortgeleden een bijna-doodservaring meemaakte. Het feit dat hij het overleefd heeft, vormt de kern van de boodschap in deze single, en naar alle waarschijnlijkheid ook van het nieuwe album.

Vooral het eind van het lied is opmerkelijk: “And when I die / There will be nothing to say/ Except I tried/ Not to waste another day / Trying to stem the tide.” Een knik naar de finaliteit van het bestaan, maar eveneens naar de hernieuwde energie van een ‘gewonnen’ leven. En op die manier eindigt het nummer even abrupt als het begint. Het nummer lijkt daardoor een capsule te zijn, een instant pil die tweeledig werkt. De muziek is immers toegankelijker dan ooit, maar de boodschap is des te diepzinniger. Het is de moeite waard de melodie van dit lied te combineren met de contrasterende betekenis ervan, geloof me.


De nieuwe single is dus veelbelovend. Het toont Deerhunter op een manier die voor velen misschien een afknapper kan zijn, maar voor mij de meerwaarde van de muzikaliteit van Cox naar boven haalt. Benieuwd wat het nieuwe album brengt. Fading Frontier komt uit bij 4AD op 16 oktober.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten